Het hoge noorden van Ti-Ta-Thailand

In Bangkok om 15uur teruggekomen, na een prima vlucht, hadden we tot 22uur om te wachten tot het vertrek van onze nachttrein naar het noorden, Chiang Mai. Na een lange zit en wacht op het treinstation, konden we in de trein gelijk ons bedje in stappen. Na een prima rit, nu geen beestjes in bed bij Meta, kwamen we redelijk uitgerust in Chiang Mai aan. Hier hadden we het Dutch Guest House geboekt, met kroketten en frikandellen. De naam verklapt het al, de eigenaar was ook een Nederlander; Harige Harry. Een Brabander die zijn mondje mee heeft en lekker Nederlands kan zeiken. 
Zoals gebruikelijk, hebben we ook in Chiang Mai een scooter gehuurd om ons te vervoeren. Chiang Mai is de grootste stad van Thailand, na Bangkok, maar heeft toch nog veel eigen culturele invloeden vanuit de bergen rondom. Dat maakt de stad iets aantrekkelijker en minder groots dan dat het echt is. Onze favoriet was de night market, waar alleen maar typische Thaise dingetjes te krijgen waren. Erg leuk en sfeervol. Ook zijn we een dag een nabij gelegen berg in gereden om een Boeddhistische tempel te bezoeken. Na een lange scooterrijder stond ons echt er ook nog een trap van driehonderd treden te wachten, alvorens wij de tempel daadwerkelijk konden bekijken. Het was de moeite waard, want naast de tempel had je ook een prachtig uitzicht over de stad. Na een aantal chille en leuke dagen in Chiang Mai, hadden we, na lang wikken en wegen, besloten om naar Pai en Chian RAI te gaan. Die keuze op zich is niet gek, maar we hadden besloten alles op de scooter te doen. Vooraf hadden we vele, wisselende verhalen gehoord over de scooterrit naar Pai. Schitterend, echt de moeite waard, niet doen, levensgevaarlijk, vele ongelukken gezien en in Pai zie je elke dag minstens twee mensen in het verband lopen (bleek waar achteraf). We zagen geen andere oplossing die ons leuk leek, dus wij waagden het er op. Omdat we een week weg zouden zijn, konden we gelukkig onze grote backpack bij HH achter laten en hoefden we alleen onze kleine tassen mee te nemen. Omdat we al veel ervaring hadden en twee scooters hadden genomen, gingen we met vertrouwen op weg. En terecht, we hebben de reis heelhuids doorstaan, maar hebben helaas wel veel regen gehad. Doorweekt aangekomen bij ons Guest house Mountain View (maakte zijn naam waar). In ons eigen bungalowtje hebben we vier nachten prima geslapen, hoewel het soms een gevecht was met de klamboe. 
Pai was onze favoriet. Een kleiner en gemoedelijk dorpje, omringt door bergen en prachtige natuur. Via ons Guest house hadden we gratis toegang tot een zwembad en kregen we informatie over een soort olifantenopvang. Dat waren al twee dagen bezet, nog twee dagen rond het dorp toeren en we waren alweer volgeboekt. Het dagje chillen met het zwembad begonnen we mee, want na een verkleumde rijdag voelden we ons niet helemaal top. 'S avonds zijn we naar de walking streeft gegaan. Overdag een normale straat in het dorp, 's avonds verboden voor scooters en auto's en vol met eet- en souvenirkraampjes. Daar hebben we de rest van de dag dan ook gegeten. Er was veel keuze dus het ging niet vervelen, de kwaliteit was prima, prijs was goed en we zijn er niet ziek van geworden. Das goeie. 
De omgeving van Pai was prachtig en we hebben genoten van elke minuut op de scooter, maar het hoogtepunt was toch echt wel het bezoek aan de olifanten. Wat een machtige beesten. Na een afwachtende kennismaking met de zwangere moeder en dochter, was er eigenlijk geen kunst meer aan. Twee zwangere, moeilijk dikke olifanten, en ze zijn al zo groot. Nu waren ze in de breedte en hoogte even groot, maar super vriendelijk. Na het eerste aaien en foto's gingen de olifanten richting de rivier. Snel de bikini en zwembroek aan, zodat we mee het water in konden en spelen maar! Bakjes met water er over heen gooien, schoon scrubben, het was hard werken. Maar de olifanten genoten op en top, er was letterlijk een lach op hun gezicht te zien. Nog wat mango voeren en de trip was compleet. Wat een ervaring, geweldig!! 
Na de olifanten, was het tijd om een de lange rijdag te hebben. Van het geweldige Pai gingen we rijden naar Chiang Rai, enige nadeel was dat we alsnog via Chiang mai moesten. Een rit van zo'n 8uur, zonder vertraging. Dus zonder regen en pech gerekend en die hoop was niet heel groot na de heenweg naar Pai en de wetenschap dat het regenseizoen is... Niks was minder waar, we hebben het eerste gedeelte gigantisch goed weer gehad en redelijk verbrand zelfs! Het tweede gedeelte was meer bewolkt en nog een flinke bui gehad, maar gelukkig konden toen net op tijd schuilen om niet doorweekt te zijn. Van Pai naar Chiang Mai is het bergachtig en ook door de bergen rijden, dat maakt het leuk en mooi om te rijden. Naar Chiang Rai toe, reden we tussen de bergen door, waardoor je continu 80km/u rijdt, maar het lijkt een eeuwigheid te duren. Na de lange rit en een zoektocht naar het hotel, kwamen aan bij een heerlijk hotel met onwijs vriendelijke eigenaren. Een dagje chillen en niet te veel gedaan en de volgende dag sightseeing. Chiang Rai is daarin enigszins tegenstrijdig, want je gaat van de white tempel, naar de black house. Allebei indrukwekkend, maar ook erg verschillend. Na de sightseeing, met verder nog theeplantages en de grootste  Boeddha van Thailand, was het de volgende dag alweer tijd om terug naar Harige Harry te gaan. Omdat we in Pai en Chiang Rai een extra nacht waren gebleven was er in Chiang Mai nog maar een dag over. 
Die wilden we gebruiken om nog wat sightseeing te doen, maar bij de eerste aangekomen zijn we niet meer weg gegaan. The Canyon, kliffen die lijken op de grand canyon, waarin water zit tot 32meter diep. Veilig afgezet en punten aangegeven waarvandaan je in het water kon springen. Een sprong van ongeveer zeven meter. Het was goed weer, dus wij waren wel in voor een duikje. Helaas door slecht inlezen vooraf, we wisten niet dat je kon zwemmen, hadden we geen zwemspullen bij ons. Dylan even "gauw" heen en weer en twee uur later konden we ons gaan wagen aan de gigantische sprong. Super vet en het water was ook lekker, dus we hebben er de rest van de dag door gebracht. Na de laatste nacht in Chiang Mai, moesten we afscheid nemen van Harige Harry en gingen we op voor onze laatste nachttrein. Maar niet voordat we overdag nog een kookcursus zouden gaan doen. Er waren geen verdere inschrijvingen die dag, dus we hadden een privécursus. Loempia's, pad Thai, green curry, tom yup soep en gebakken banaan, allemaal zelf gemaakt en geproefd. Godzijdank kregen we ook een kookboek mee, want deze heerlijke gerechten moeten we thuis ook gaan maken. Verrukkelijk en onwijs leuke cursus. Bij de trein afgezet, gingen we dan uiteindelijk op voor de laatste nachttrein, die naar onze final destination; BANGKOK!!